Jacqueline van Staalduinen is trotse boerin in Midden Delfland. Met veel passie wil ze iedereen laten weten hoe prachtig dit vak is en wat er allemaal gebeurd op de boerderij. Op haar eigen website deelt ze mooie verhalen en nu ook voor PUUUR Midden-Delfland zal ze zo nu en dan een inkijkje geven in het boerenleven.
“Te hooi en te gras betekent ‘lukraak; zonder systeem of regelmaat”
Je hebt ze de afgelopen week vast wel zien rijden, de boeren van Midden-Delfland. Met hun trekkers over de weg, met daarachter machines, die je misschien nog nooit hebt gezien en waar je misschien nog nooit van hebt gehoord. Misschien had je het idee dat zij daar lukraak rondreden, echter niets is minder waar.
Het was mooi weer, heel mooi weer en wij boeren zijn afhankelijk van dat mooie weer, om ons gras te kunnen oogsten. Wij maaiden, schudden, harkten, hooiden en kuilden ons gras in de afgelopen week in. Ik vertel je graag meer over dit proces.
1. Een warme en droge week!
Allereerst wordt het weerbericht gecheckt, er zijn zoals je weet tegenwoordig apps te over om te bekijken hoe het weer zich aankomende dagen zal gedragen. We weten inmiddels ook dat ze niet altijd even betrouwbaar zijn. Maar dit keer waren ze het allemaal met elkaar eens. We kregen een warme en droge week!
2. Hooi en kuilgras
Dan is het tijd om te bepalen welke weilanden we voor welk soort voer gaan maaien. Omdat het weerbericht zo positief was, hadden we twee stukken klaarstaan om hooi te maaien en stukken om kuilgras van te oogsten.
3. Machines klaarmaken en maaien
Tijd om de machines klaar te maken. Als eerste de maaimachine, de messen worden gecontroleerd en waar nodig geslepen. De smeernippels worden voorzien van nieuw vet en de trekker wordt voorzien van voldoende brandstof. Als eerste werden de stukken voor het hooi gemaaid. Hooi moet namelijk lang drogen voordat het in baaltjes geperst kan worden.
4. Gras schudden
Na het maaien wordt het gras geschud, daarmee wordt het gras even de lucht ingegooid en komt het op een andere plek weer neer. Zo voorkomen we dat het gemaaide gras vast komt te liggen in het gras dat er onder alweer groeit. Ook zorgt het schudden er voor dat het gras gelijkmatig droogt. Je kunt je voorstellend dat zo’n pak gras gaat rotten als je het op één plek laat liggen.
>>> tekst gaat verder onder de afbeeldingen.
5. Kuilgras drogen
Kuilgras laten we bij goed weer een dag drogen. Zo blijven de voedingswaarden in het gras zo optimaal mogelijk. Het gras wordt als het droog genoeg is bij elkaar geharkt op een wies. Je ziet ze vast wel eens liggen in de weilanden, mooie rijtjes gras op een hoopje. Daarna wordt het gras opgehaald door een opraapwagen of in balen geperst door een balenpers. De opraapwagen brengt het gras naar de zogenaamde kuil. Hier wordt het op een hoop gebracht die dan door een andere trekker weer wordt vast gereden. Als de boer hiermee klaar is, wordt de kuil afgedekt met plastic. Onder het plastic ontstaat een fermentatieproces dat er voor zorgt dat het gras in de winter prima te voeren is aan de koeien.
Kuilgras kan ook in grote ronde of vierkante balen worden geperst. Na het persen wordt zo’n baal ook in plastic verpakt. Daarmee wordt hetzelfde proces gecreëerd als onder het plastic bij het inkuilen.
6. Hooi drogen
Gras wordt ook gemaaid voor hooi. Gras dat daarvoor gebruikt is, hebben we bewust door laten groeien. Gras dat langer wordt, bevat meer stengel en daarmee meer prikkel als het gegeten wordt door de kalfjes en koeien. Hooi is uitermate geschikt voor de kalfjes, het stimuleert de pens van het dier om goed te werken.
Gras voor hooi ligt ongeveer een week op het land, in die week wordt het regelmatig geschud. Hooi moet veel droger zijn als kuilgras, het fermentatieproces dat in de kuil heel belangrijk is, wil je in het hooi absoluut niet hebben. Hooi moet zo droog zijn dat er geen enkel proces meer plaats vind als het opgeslagen ligt in de schuur. Op het moment dat hooi te nat is, ontstaat er kans op hooibroei. Hooibroei kan helaas leiden tot brand. Je begrijpt, dat willen we voorkomen.
Als het hooi dan de goede droogte heeft bereikt, wordt het in kleine of grote balen geperst. De kleine baaltjes zijn makkelijk voor het voeren van de kalfjes, de grote balen zijn weer handiger voor de melkkoeien om hen mee bij te voeren.
Ik hoop jullie zo een beetje een idee te hebben gegeven over al die trekkers die af en aanreden de afgelopen weken door ons mooie Midden-Delfland. Eén ding is zeker, ze reden er niet te hooi en te gras.
Liefs, Jacqueline
Jacqueline van Staalduinen
Jacqueline van Staalduinen is trotse boerin in Midden-Delfland. Met veel passie vertelt ze over dit vak is en deelt haar mooie verhalen over het boerenleven met PUUUR Midden-Delfland.